เป็นปกติ

1) adj. normal

def.:

ที่เป็นนิสัยตามธรรมดา, ที่เป็นอย่างเคย

related: natural, usual, common, regular, ordinary, general syn.: ปกติ sample:

เด็กจะสร้างบุคลิกภาพที่เป็นปกติและถาวรขึ้นมา เมื่อเขาเริ่มเติบโตขึ้น

2) adv. normally

def.:

อย่างไม่แปลกไปจากธรรมดา, อย่างเป็นไปตามเคย

related: ordinarily, commonly, usually, generally, typically, regularly syn.: เป็นธรรมดา, เป็นประจำ sample:

ถ้าฝกตก รถก็ติดเป็นปกติอย่างนี้อยู่แล้ว